บทที่ 636

ลู่เฟิงส่ายหน้า “ไม่มีอะไร! ถ้าเธอไม่รู้จะกินอะไรก็ฟังฉันแล้วกัน! เราสองคนกินกันก่อน แล้วค่อยคิดว่าจะซื้ออะไรกลับไปฝากลูกพี่”

จั่วเหยียนไม่มีความเห็นอะไร พยักหน้าอย่างไม่ค่อยใส่ใจนัก “อืม แล้วแต่สิ!”

ลู่เฟิงหรี่ตามองเธอ “ทำไมล่ะ? ไม่ได้กินข้าวเที่ยงกับแฟนตัวเอง เลยผิดหวังขนาดนี้เลยเหรอ?”

จั่วเหยียนม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ